2020թ․ դավաճան-վարչապետի կողմից հրահրված պատերազմը ինձ հունից հանեց, իսկ նոյեմբերի 9-ը, կարելի է ասել, կործանեց կյանքս։ Դրանից հետո, այնուամենայնիվ, որոշակի հույսեր էի փայփայում, որ դավաճանին հեռացնելուց հետո, թերևս, հնարավոր է ինչ-ինչ հարցեր կարգի բերել, փոխել անդառնալի թվացող իրադարձությունների ընթացքը...

Բարբառները մարդկանց նման են՝ ծնվում են, ապրում և, ցավոք, մեռնում։ Մեռնում են գործածողների չգոյության պատճառով։ Հետո իրենց լավագույն, մնայուն, կենսունակ բառերը փոխանցում են մայր լեզվին, իսկ իրենք վերածվում գիտական ուսումնասիրության նյութի։

Այսօր ես որոշեցի Թումանյանի քառյակների մասին խոսել։ Բանաստեղծն իր գրական զարգացման ողջ ընթացքում ձեռք բերած փորձով, բանաստեղծական որոնումներով, աշխարհի ու մարդու մասին մտորումներով նախապատրաստվել է քառյակներին ստեղծագործական կյանքի ողջ ընթացքում։ Նա իր կենսափորձն ու ստեղծագործական նվաճումներն ամփոփել է քառյակներում, որոնք չորս տողի, երբեմն մեկ բառի մեջ կարողացել են արտահայտել անսահման լայն բովանդակություն։

ԳԱՌՆԻԿ ԱՆԱՆՅԱՆ Կան մարդիկ, որոնց կոչումը հրապարակագիր, հրապարակախոս լինելն է։ Համալսարան ընդունված նորեկներիս համար այդ մարդիկ անմիջապես ուշադրություն էին գրավում և՛ իրենց կեցվածքով, և՛ իրենց պահվածքով , և՛ իրենց արտաքին գրավչությամբ։

Այս անգամ Վաղոն շատ տարօրինակ առաջարկով էր եկել․ - Հարևան մի խաղ եմ մտածել, որ հաստատ կհետաքրքրի ամբողջ ժողովրդին ու նույնիսկ սփյուռքին։ - Ի՞նչ խաղ։

Կրկին Գևորգ Մաչանյանի հյուրընկալ հարկի տակ էինք ու կրկին ուրախ առիթով՝ հայտնի գործարարը, ով բազմաբնույթ ծրագրերի հեղինակ է ու իրականացնող, որոշել է մեր ազգային-կրոնական տոներին հաղորդել լայն մասսայականություն, դրանք ի հավելումն վերածել մշակութային-ճանաչողական բնույթի միջոցառումների ինչպես տեղաբնակների ու առհասարակ հայաստանաբնակների, այնպեսև արտասահմանյան զբոսաշրջիկների համար՝ փորձելով հանրությանը նաև այս կերպ հաղորդակից դարձնել մեր ազգային ավանդույթներին ու սովորույթներին, նիստուկացին, պատմության էջերի ընթերցումներին։

Թումանյանն այն եզակի գործիչներից է, ում գրական հարստությունը նույնքան անժխտելիորեն բացառիկ է ու մեծ, որքան նրա մարդկային կերպարը: Թումանյանի կյանքի բազմաթիվ դրվագներ կարծես մեկտեղվում, զուգահեռվում են հայ ժողովրդի ճակատագրի հետ: Բանաստեղծն ապրում էր իր ժողովրդի համար բարդ ու դաժան ժամանակներում և ամբողջովին կիսում էր հային բաժին հասած յուրաքանչյուր դառնություն: Կիսում էր ոչ միայն ինքը, այլև նրա ամբողջ ընտանիքը: Նրա չորս որդիներն էլ զինվորներ էին, չորս

ԱԺ հարգելի ընդդիմություն, ուրիշ էլ ինչպե՞ս պետք է ՀՀ վարչապետի և ԱԺ նախագահի աթոռները զբաղեցնող այս թյուրիմացություններն իրենց պահվածքով ապացուցեն, որ խեղկատակության նմանվող այդ հարց ու պատասխան կոչվածը բեմադրում են բոլորիս ծաղրելու և ստերով ու անբարո պահվածքով իրենց իշխանությունն ամրապնդելու համար։ Իրենց զենքը սրբապղծությունն է, տգիտությունն ու ստախոսությունը, անդաստիարակությունն ու ցինիզմը՝ ինչը հակացուցված է ձեր բարձրացրած հարցերի իրական պատասխանները ստանալու համար։ Այս ձևաչափում վերջին խոսքը վիժվածքին է, ինչից օգտվում է ժողովրդի էմոցիան առավելագույնս գողացող և սրբություն չունեցող իշխանատենչը։

Այս անգամ Վաղոն լավ քաղաքականացված էր․ - Հարևան, թվում ա, թե ամեն ինչ պարզ ա, բայց մեկ ա՝ մի բան մի քիչ մութ ա մնում։ - Ինչի՞ մասին ես խոսում, Վաղո։

Այսօր, մի խումբ ուսանողներով, կոլեկտիվ հանրագիր ենք ներկայացրել ՀՀ Նախագահին՝ համազգային շահերի հստակեցման վերաբերյալ։